Twijde braif aan Korintiërs 05
01Wie waiten ja: as t hoes dat op dizze wereld ons tènt is, ofbroken wordt, het God n onderkommen veur ons in hemel, n hoes doar gain haand aan te pas kommen is, dat aiweg in t èn blift.
02Dit is t ja doar we tegen stìnnen: wie willen wel geern dat onderkommen oet hemel betrekken,
03as we teminnent ainmoal tou ons olde wonen oet, mor nait n zet zunder onderkommen te zitten kommen.
04Wie, dij nog onderdak hebben, stìnnen hier ja tegen, hebben t hier stoer mit: wie hebben gain zin om tou t olde hoes oet, mor wel om tou t nije in te goan. Den kon t levent t staarvelke haildaal opsloeken.
05En wèl of ons juust doar ree tou moakt het, is God. Dij het ons zien Gaist geven om doar börg veur te stoan.
06Zodounde hol we aaltied moud, ons der van bewust, dat we, zo laank as we in dit bestoan touholden, apaart van ons Heer wonen.
07In geleuf goan we ja ons pad, zain is ter nog nait bie.
08Mor moud hol we! Wie willen laiver tou dit bestoan oetgoan en bie ons Heer intrekken.
09Doarom bin we der op oet hom t noar t zin te doun, netgliek of we nou in- of oetwonend binnen.
10 Wie mouten ja altmoal veur Christus terechtstoan, dat elk zien loon krigt veur wat of e in dit levent ter van moakt het, aal noardat e gouddoan het of verkeerd.
11 Nou we waiten wat of mensken van de Heer te duchten hebben, perbaaier we heur den ook te overtugen. God wait, wat e aan ons het. En k hoop dat ie dat ook goud onder t verstand hebben.
12 Wie rekomdaaiern onszulm nait vannijs bie joe aan, mor geven joe aanlaaiden van ons te snaren. Den heb ie n weerwoord tegen lu dij van oetwendege dingen snaren, en nait van inwendege.
13 As we ja in ekstoaze kwammen den dee we dat veur God, mor as we ons helder verstand bruken den dou we dat veur joe.
14 Christus zien laifde het ons te pakken. Wie bekieken t ja zo: ain is veur altmoal sturven. En doarom binnen ze altmoal sturven.
15 Dat hai veur altmoal sturf, doar haar e dit mit veur: mensken dij leven, zollen nait laanger veur zokzulm leven, mor veur hom dij veur heur sturven en opwekt is.
16 As we doarom van nou òf aan ain kinnen, den goan we nait op boetenkaant òf. En mog we dat bie Christus destieds aal doan hebben, nou nait meer.
17 Van dij gevolgen: as ain in Christus opnomen is, den is hai n nij schepsel. t Olde is verbie goan, mor kiek es aan: t nije is ter al.
18 Dat heb we aal te daanken aan God, dij t deur Christus tussen zokzulm en ons goudmoakt het. En ons het e hierveur in dainst nomen.
19 God was ja in Christus dounde t tussen zokzulm en wereld goud te moaken deur heur heur misstappen nait aan te reken. En bosschop dat t weer goud was, het e ons mitgeven.
20 Noamens Christus goan wie zodounde as ambassadeurs op pad, overtuugd as we binnen dat God deur ons zien oproup oetgoan let. Noamens Christus vroag we: loat tussen God en joe t weer goud worden.
21 Dij van zunde hail gain wait haar, hom het God veur ons as zunde bestempeld. Den kon wie, dij in Christus begrepen binnen, gelden as rechtveerdeghaid zo as God dij vragt.
|
